
పాపకి ఎనిమిది నెలలు నిండాయి. 'సరైన చికిత్స చేస్తే భావన పరిస్థితి మెరుగవుతుంది, చెన్నైలో అలాంటి చికిత్సలు అందుబాటులో ఉన్నాయి' అని తెలుసుకుంది కల్పన. ఆ సమయానికే ఆమె భర్తకు విజయవాడ నుంచి కోల్కతాకు బదిలీ అయింది. 'మీరు అక్కడికి వెళ్లండి. నేను చెన్నై వెళతాను. భావనకు చికిత్స చేయిస్తాను'... భర్తతో చెప్పింది. భావనను తీసుకుని చెన్నై బయల్దేరింది. చెన్నైలో ఆస్పత్రికి దగ్గరగా చిన్న ఇల్లు తీసుకుంది. భావనను ఆస్పత్రికి తీసుకెళ్లడం... వ్యాయామాలు చేయించడం... కల్పనకు మరో ప్రపంచం లేదు. మరో ఆలోచనా లేదు. ఇల్లు, ఆస్పత్రి... ఈ రెండింటి మధ్యే పరుగులు... ఫలితం కోసం ఎదురుచూపులు. అలా రెండేళ్లు గడిచాయి. ఒకవైపు వైద్య చికిత్సలు... మరోవైపు ఫిజియోథెరపీలో భాగంగా వ్యాయామాలు. కొద్దికొద్దిగా సానుకూల ఫలితాలు కనిపించసాగాయి. అయినా 'పాప మాట్లాడలేదు. నడవలేదు. తన పనులు తాను చేసుకోలేదు. కానీ చూపూ, వినికిడీ వీటికి ఏ లోటూ లేదు. తెలివితేటల్లో ఎవరికీ తీసిపోదు' అన్నారు డాక్టర్లు. లోపాలను తలుచుకుంటూ దిగులు పడలేదు కల్పన. తన బిడ్డ తెలివైంది అని తెలుసుకుని కొండంత ధైర్యాన్ని తెచ్చుకుంది. కాలం గడిచింది.. కల్పనకు రెండోసారి ప్రసవం. ఏ ఇబ్బందీ లేకుండా మరో ఆడపిల్ల పుట్టింది.
భావనకు వూహ తెలుస్తున్న కొద్దీ తనకూ, మిగిలిన పిల్లలకూ తేడా తెలిసిరావడం మొదలైంది. లోపాలు తెలుస్తున్న కొద్దీ దిగులు కమ్ముకునేది. తన బాధను కంటిసైగల ద్వారా తల్లికి వ్యక్తం చేసేది. కొన్నిసార్లు ఏం చేయాలో తెలియక అసహనం వ్యక్తం చేసేది... తెగ ఏడ్చేది. అప్పుడు కల్పన చిట్టితల్లి బాధను అర్థం చేసుకుని ఓదార్చేది. తను మిగిలిన పిల్లల్లాగా ఎందుకు లేదో... అలా లేకపోయినా తెలివితేటల్లో ఆమె ఎవరికీ ఏ విధంగా తీసిపోదో... బడికి వెళ్లి చదువుకుంటే మిగిలిన వారితో ఎలా పోటీ పడగలదో అర్థమయ్యేట్లు చెప్పేది. దగ్గర్లో ఉన్న విద్యాసాగర్ వికలాంగుల స్కూల్లో భావనను చేర్పించింది. ఇక టీచర్లే తన బాధ్యత చూసుకుంటారులే అని వూర్కోలేదు. తనూ స్కూల్లో వలంటీరుగా చేరింది. వినికిడి లేని, మాట్లాడలేని వాళ్లకు స్కూల్లో 'ఆర్గ్యుమెంట్ అండ్ ఆల్టర్నేటివ్ కమ్యూనికేషన్' నేర్పిస్తారు. దాన్లో చేతులు కదుపుతూ సైగలు చేయాల్సి ఉంటుంది. భావన చేతులు కూడ కదపలేక ఇబ్బందిపడుతుంటే కల్పన కదిలిపోయింది. బిడ్డ కోసం ఆ శిక్షణలో తాను తర్ఫీదు పొందింది. కంటి సైగల భాషలో భావన నిష్ణాతురాలయ్యేలా తీర్చిదిద్దింది. అక్కడి నుంచి భావన జీవన గమనమే మారిపోయింది.
అలా ఏడో తరగతి వరకూ చదువుకుని, ప్రతిభావంతురాలిగా పేరు తెచ్చుకుంది.ఒకరోజు 'పదో తరగతి పరీక్షలు రాస్తానమ్మా' అని సైగ చేసింది భావన. 'బంగారంలా చూసుకుంటాం నీకెందుకమ్మా అంత కష్టం' అందామనుకుని ఆగిపోయింది. కూతురిలో ఎలాగైనా చదవాలన్న పట్టుదలను గమనించింది. మరి ఎలా? ఆంగ్ల అక్షరాలు బోర్డు మీద పెద్దగా రాసి ఉంటే వాటిని కంటితో చూపిస్తూ తన భావాలను వ్యక్తం చేయడం గుర్తొచ్చింది. అదే పద్ధతిలో పరీక్ష రాయించాలనుకుంది. కానీ అందుకు ప్రభుత్వ అనుమతి తప్పనిసరి. స్థానిక విద్యాశాఖకు ఉత్తరాలు రాసింది. భావన పరిస్థితీ, తెలివితేటల గురించి ప్రభుత్వానికి తెలియజేసి 'పరీక్ష రాసే అవకాశం కల్పించమని' కోరింది. మూడేళ్లు గడిచాక ప్రభుత్వం స్పందించింది.ఒక స్త్క్రెబ్ని ఎంపిక చేసుకుని, అతడికి ఐ టెక్నాలజీ లాంగ్వేజిలో కల్పన ఆర్నెల్లు శిక్షణ ఇచ్చింది. భావన అందరి సమక్షంలో కంటి సైగతో అక్షరాలు చూపిస్తే, స్త్క్రెబ్ ఆ వేగాన్ని అందుకుని రాయడంతో ప్రభుత్వం పరీక్షలు రాయడానికి అనుమతినిచ్చింది. కల్పన శ్రమ ఫలించింది. భావన ప్రతిభకు గుర్తింపు లభించింది. మొదట ఎనిమిదో తరగతి పూర్తిచేసి, ఆ అర్హతతో పదో తరగతి పరీక్షల్లో 80 శాతం మార్కులతో ఉత్తీర్ణత సాధించి ప్రశంసలు పొందింది. చదువుల యాత్ర అక్కడితో ఆగలేదు.
కాలేజీలు తెరిచే సమయంలో 'అమ్మా, ఇంటర్మీడియెట్ చదువుతా, భవిష్యత్తులో ఎంటర్ప్రెన్యూర్ని అయితే లెక్కలూ చూసుకోవద్దూ, సీఈసీ తీసుకుంటా' అంది. ఈ మాటలకు కల్పన షాక్ తింది. ప్లస్టూ చదవడం... వ్యాపారం చేయడం... తనకెలా సాధ్యం అనుకుంది. అలాగని వద్దనలేదు. ప్లస్టూలో చేర్పించి రోజూ తీసుకెళ్లి, తీసుకొచ్చేది. క్లాసులో స్నేహితులు రన్నింగ్ నోట్సు రాసుకునేప్పుడు కార్బన్ పేపరు పెట్టి రాసి, అడుగు కాపీ భావనకు ఇచ్చేవారు. ఇంటికొచ్చాక కల్పన దానిని నోట్సుగా రాసి, చదివించేది. భావనకు మెమరీ పవర్ ఎక్కువ. ఒక్కసారి విని గుర్తుపెట్టుకునేది. అమ్మసాయంతో చదువుకున్న భావన ఇంటర్లో 82 శాతం తెచ్చుకుంది. రెండేళ్ల క్రితం 75 శాతం మార్కులతో బీకామ్ పాసయ్యింది. ప్రత్యేక డివైజ్ ఉపయోగించి కాలితో కంప్యూటర్ ఆపరేట్ చేయడం నేర్చుకుంది.
తరవాత 'సొంతంగా వ్యాపారం చేస్తాను' అంటూ భావన తన భవిష్యత్తు ఆలోచన చెప్పింది. భావన కంప్యూటర్లో వెతికి సేంద్రియ పత్తితో తయారుచేసిన దుస్తులు అమ్మాలనుకుంది. దానికి సంబంధించిన వివరాలను సేకరించింది. స్థలం ఎంపిక, బ్యాంకు రుణం వంటి పనులూ చేసుకుంది. కన్నబిడ్డ ఎంత ఆత్మవిశ్వాసం కనబరిచినా కంటికిరెప్పలా చూసుకోవాల్సిన బాధ్యత తనకుంది అనుకుని... భావన షాపు పెట్టాలనుకున్న చోటుకి మకాం మార్చేసింది కల్పన. అక్కడే 'సహజిక' పేరుతో బొతిక్ని ప్రారంభించింది భావన. ఓ అమ్మాయి సాయంతో ఆర్డర్లు తీసుకోవడం, దుస్తులు అమ్ముతూ మొదటి ఏడాదే ఎనిమిది లక్షల టర్నోవరు సాధించింది.
'పాతికేళ్ల నా శ్రమ ఇప్పుడు ఫలించింది. తన కాళ్ల మీద తాను నిలబడటం అనే మాటల వెనుక అసలైన భావనను మా భావన రుజువు చేసింది. నా జీవితానికి ఇది చాలు, ఇంతకుమించిన ఆనందం లేదు' అంటున్న కల్పన ఒకప్పుడు భావన చదువుకున్న స్కూలుకి ప్రిన్సిపల్గా పని చేస్తున్నారు. కన్నబిడ్డ భవిష్యత్తు కోసం అనేక కఠిన పరిస్థితుల్నీ, పరీక్షల్నీ ఆత్మవిశ్వాసంతో ఎదుర్కొని విజయం సాధించిన మాతృమూర్తిగా అభినందనలు అందుకుంటున్నారు.
మూలం : ఈనాడు దినపత్రిక